Bijbelstudies
- Maar eerst de kaper uit de cockp...
- Bruggenhoofd
- Blijdschap kwijt
- Kijk met Kerstmis verder dan de ...
- Het leven van Abraham
- Het huis van God
- De Tabernakel - De gemeenschap m...
- Openbaringen uit de Openbaring...
- ADVENT
- REVOLTE - Een studie over 1 Samu...
- 10 Redenen waarom wij bidden...
- De tijdperken en gebeurtenissen ...
- Een koningin gezocht
- 10 Redenen waarom God mens werd...
- Een allernieuwst testament...
- De betekenis van kerstmis...
- Het Wonder Van Het Pinkstergebeu...
- Het Wonder Van Het Pinkstergebeu...
- Verkondigt alle landen
- Leven uit de rechtvaardigmaking...
- Leviticus
- Een vreemd antwoord
- Is dat nu een God van liefde...
- MATTHEUS
- JOHANNES 3:16
- De feesten des HEREN
- Goddelijke geheimen uit Galaten...
- De gouden keten
- Getuige worden van Zijn opstandi...
- Pasen - en dan
- Hij is het
- Consequenties van het grote kers...
- Flakkerende kaarsjes of een vlam...
- KERSTFEEST - maar nu eens een ke...
- Is het geen waanzin om te zingen...
- Kerstfeest: Oorlogfeest! (1968)...
- ADVENT - In het licht van het ni...
- Voor die engelen was het maar ge...
- ADVENT - En het geheim van een a...
- Opwekkingen in de bijbel Hizkia...
- Ezra - opwekkingen in de bijbel...
- Hemelvaart - Het machtige feest ...
- Pinksteren en de gemeenschap van...
- Pinksteren en de gemeenschap van...
- Redding of Roeping
- Hemelvaart - De grootste der chr...
- Hemelvaart - Christus leeft in m...
- Hemelvaart - Een mens op Gods Tr...
- Hemelvaart - De verheerlijkte He...
- De Beker
- De Tabernakel
- De toekomst begint vandaag!...
- Judas en ik...
- Mozes, een teleurgesteld man...
- Kerstfeest en onze frustraties!...
- Het geloof van Herodes!...
Bijbelstudie: De feesten des HEREN
De feesten des Heren
Wat is Pasen een machtig feest! En hoeveel meer machtige feestdagen hebben we niet. Toch vertoont ons protestants kerkelijk jaar zeer grote leemten! Dit in tegenstelling met het 'kerkelijk' jaar van Israël!
Wij kijken namelijk alleen maar terug en hebben geen feestdag die vooruitziet!
Wij kijken terug naar Advent.
Wij kijken terug naar Goede Vrijdag.
Wij kijken terug naar Pasen.
Wij kijken terug naar Hemelvaart.
Wij kijken terug naar Pinksteren.
Dat is prima, maar wij hebben geen enkele feestdag die vooruit ziet naar de toekomst. Een gereformeerd predikant zei eens tegen ons: we moesten eigenlijk ook een feestdag hebben waarop we speciaal bepaald werden bij de wederkomst van Christus!
Israëls 'kerkelijk' jaar was door God Zelf ingesteld en keek zowel vooruit als achteruit. Zodoende hebben Israëls zeven feesten gedeeltelijk een historische en gedeeltelijk een profetische betekenis.
Laten we nu eerst even zien welke de zeven feesten des Heren zijn en Leviticus 23 opslaan. Daar hebben we het duidelijkste overzicht, hoewel er ook in Exodus, Numeri en Deuteronomium veel over deze feesten staat. Als we nu in onze Bijbel bij de volgende teksten de cijfers 1 tot 7 zetten, dan wordt het hoofdstuk veel overzichtelijker.
- Leviticus 23:5 - het feest van het Pascha
- Leviticus 23:6 - het feest der ongezuurde broden
- Leviticus 23:10 - het feest der eerstelingsgarve
- Leviticus 23:17 - het feest der eerstelingen
- Leviticus 23:24 - het feest der bazuinen
- Leviticus 23:27 - de grote Verzoendag
- Leviticus 23:34 - het Loofhuttenfeest
We zien dat deze feesten vallen in de eerste, derde en zevende maand. En het valt op dat deze feesten in twee groepen uiteenvallen: eerst vier die nauw met elkaar verbonden zijn, dan een lange tussenruimte en vervolgens weer drie feesten die eveneens nauw met elkaar verbonden zijn.
De eerste groep heeft een historische betekenis die reeds in vervulling is gegaan.
De tweede groep heeft een profetische betekenis waarvan de vervulling nu nog in de toekomst ligt.
Deze betekenissen werden door Israël, onder het oude verbond slechts ten dele verstaan. Onder het nieuwe verbond valt er een veel helderder licht op. Helaas echter verstaan de meeste christenen van tegenwoordig er nog veel minder van dan de Israëlieten van toen.
We zullen deze feesten nu een voor een, zeer beknopt gaan bekijken.
1. Het feest van het Pascha
In Exodus 12 wordt er zeer sterk de nadruk op gelegd dat het Pascha elk jaar ter gedachtenis moest worden gevierd.
Exodus 12:14 En deze dag zal u een gedenkdag zijn, gij zult hem vieren als een feest voor de Here; in uw geslachten zult gij hem als een altoosdurende inzetting vieren.
Het Pascha was het grote verlossingsfeest en God wilde dat Zijn volk steeds terug zou denken aan Zijn grote daden, hoe Hij hen uitleidde van onder het juk van de slavendrijver. En zo wil God ook nu dat wij nooit zullen vergeten hoe groot onze verlossing is geweest. Toen het Pascha gevierd werd en Israël uit Egypte trok, was het de zevende maand, maar God heeft deze zevende maand veranderd in de eerste maand.
Exodus 12:2 Deze maand zal u het begin der maanden zijn; zij zal u de eerste der maanden van het jaar zijn.
Wat ligt hierin een rijke les! Het is alsof God wil zeggen: Alles wat voor de verlossing geweest is, telt niet meer mee. Bij de verlossing begin je pas echt te leven! Zoals een kinderkoor zegt: Het leven begint pas met Jezus in je hart.
2. Het feest der ongezuurde broden
Onmiddellijk aan het Pascha, zonder ook maar één dag tussenruimte, wordt het tweede feest gekoppeld.
Exodus 12:15 Zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten; dadelijk op de eerste dag zult gij het zuurdeeg uit uw huizen verwijderen ...
Hoe uiterst merkwaardig dat God op dit kritische moment, toen het een kwestie was van erop of eronder, van leven of dood, op een moment dat de Egyptenaren tot de alleruiterste razernij konden worden gedreven door de dood van hun eerstgeborenen, ja, hoe uiterst merkwaardig dat God op zo'n moment begint te praten over hoe Zijn volk het brood moet bakken! En let wel met wat een gestrengheid het eten van ongezuurd brood werd bevolen! Op straffe des doods! Hier heeft de Heer dan toch zeker wel iets bijzonders mee te zeggen! Inderdaad. De Heer legt er hier de allermeeste nadruk op dat na de verlossing het allerbelangrijkste in het leven is: de voeding, een reine voeding! Wanneer we verlost zijn uit de vuiligheid van de zonde, dan is er maar één manier om geestelijk verder te komen en dat is: ons te voeden met dat wat rein is. De Israëliet die hiertegen zondigde, vond de dood! Maar ook wij gaan onherroepelijk geestelijk dood wanneer we na onze bekering doorgaan met vuile boeken en tijdschriften te lezen of naar smerige films te kijken!
3. Het feest der eerstelingsgarve
Terwijl het Pascha gevierd werd op de 14e van de eerste maand en het feest der ongezuurde broden van de 15e tot de 21ste van de eerste maand, viel het feest van de eerstelingsgarve elk jaar op een andere datum, omdat het gevierd werd op de dag na de sabbat, dus op de zondag. Voor Israël betekende dit feest alleen maar dat de allereerste vrucht van de oogst aan God werd gewijd. Op zichzelf heel belangrijk, maar wij zien er nog veel meer in!
1 Corinthiërs 15:20 Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, als eersteling van hen, die ontslapen zijn.
1 Corinthiërs 15:23 Christus als eersteling ...
In de eerstelingsgarve die op de eerste dag van de week tot God werd gebracht, hebben we een prachtig beeld van de opstanding van Christus op de zondagmorgen.
In het Pascha zien we de dood van het Lam.
In de eerstelingsgarve zien we Zijn opstanding.
En als één geheel hiermee: de ongezuurde broden.
En toch zijn er zoveel christenen die bij het Pascha, bij de dood van het Lam blijven staan en die nooit kunnen komen tot de heerlijke beleving van de kracht Zijner opstanding!
4. Het feest der eerstelingen
Dit is het Pinksterfeest. Het wordt ook wel genoemd: het feest der weken, omdat het zeven weken, een week van weken, na het feest van de eerstelingsgarve gevierd werd.
Numeri 28:26 En op de dag der eerstelingen ... op uw feest der weken ...
Deuteronomium 16:10 Dan zult gij het feest der weken vieren ...
Exodus 34:22 Het feest der weken, der eerstelingen ...
De betekenis van dit feest vinden we in de volgende teksten:
1 Corinthiërs 16:15 gij weet van het huis van Stéfanas, dat het een eersteling van Acháje is ...
We zagen reeds in 1 Corinthiërs 15 Christus als de eersteling. Nu hebben we te maken met een eersteling.
Jacobus 1:18 Naar zijn raadsbesluit heeft Hij ons voortgebracht door het woord der waarheid, om in zekere zin eerstelingen te zijn onder zijn schepselen.
Het is hier niet mogelijk om in te gaan op de betekenis van eerstelingen in verhouding tot de gehele oogst. Laat het voor het moment genoeg zijn om te zeggen dat deze eerstelingen een deel van de grote oogst voorstellen. Met Pinksteren ontstond de Gemeente.
Zéér opvallend is dat de broden in Leviticus 23:17 gebakken moesten worden met zuurdeeg en dat terwijl zuurdeeg zo dikwijls werd verboden en nog wel op straffe des doods. De betekenis is duidelijk: de Gemeente, die op de Pinksterdag ontstond was wel rein en heilig in Christus, maar zij had in de praktijk nog zuurdeeg in zich. Denk maar even aan Ananias en Saffira! Opmerkelijk is ook dat bij deze broden onder meer een zondoffer werd gebracht, naast de andere offers. Omdat we hier een beeld hebben van de Gemeente waar nog zonde in is. Bij de eerstelingsgarve die van Christus spreekt, hebben we noch zuurdeeg, noch een zondoffer. (Brand-, spijs- en vredeoffers hebben niet met zonde te maken).
Wat we in verband met dit feest vooral nooit mogen vergeten, is dit: Pinksteren was oorspronkelijk een oogstfeest. En dat moet het ook blijven! Christus gaf Zijn Heilige Geest op de pinksterdag niet opdat we het gezellig en goed met elkaar zouden hebben en zelfs niet opdat we alleen maar zouden zingen: Waar zijn de maaiers, wie wil gaan? Nee, Hij schonk Zijn Geest opdat wij daadwerkelijk mee zouden helpen om de grote oogst binnen te halen! Zoveel christenen zoeken de kracht van de heilige Geest alleen maar uit hun eigen belang, om zelf te worden bevrijd, om zelf te worden vervuld, om zelf te worden gezegend. Nogmaals: Pinksteren is een oogstfeest!
Een lange tussenperiode
Pinksteren, het feest der eerstelingen, viel in de derde maand en was gekoppeld aan het pascha, aan het feest der ongezuurde broden en aan het feest van de eerstelingsgarve.
Nu volgt er een lange periode waarin geen feest voorkomt. In deze periode werd de verdere oogst binnengehaald. Pas aan het einde van de oogst, in de zevende maand, krijgen we weer een feest, ja, zelfs weer drie feesten bij elkaar.
Deze tussenperiode, waarin de oogst wordt binnengehaald, staat voor de periode tussen het ontstaan van de Gemeente op pinksterdag en de wederkomst van Christus.
Het is ook een bijzonder leerzaam feit dat het hele 'kerkelijk jaar' van Israël precies samenviel met de oogsttijd! Het pascha werd gehouden toen de eerstelingsgarve werd binnengebracht. Het Loofhuttenfeest, het laatste feest, werd gevierd als de gehele oogst was binnengehaald.
Deuteronomium 16:13 Het loofhuttenfeest zult gij zeven dagen vieren, wanneer gij de opbrengst hebt ingezameld van uw dorsvloer en van uw perskuip.
Heeft de Heer ons niet willen zeggen dat heel het kerkelijk jaar samenviel met de oogst? Heeft hij ons hiermee niet willen zeggen dat héél de geschiedenis van Zijn volk, óók van ons nu als Gemeente, een oogstgeschiedenis moet zijn? Dit is immers de grote roeping van de kerk: het binnenhalen van de oogst. En zijn we niet veel te vaak tevreden geweest als we maar wisten zelf gered te zijn? Je bent christen of je bent het niet! En zoals op het boerenland allen, mannen, vrouwen en kinderen uit alle macht meewerken om de oogst binnen te halen, zo is het ook de taak van een ieder die zich christen noemt, om alles op alles te zetten - in Gods kracht - opdat de oogst wordt binnengehaald, voordat die pikzwarte onweerswolken aan de horizon zich over deze wereld ontladen.
5. Het feest der bazuinen
In de zevende maand begon er een nieuw tijdperk. De eerste dag van de zevende maand was zelfs het begin van het burgerlijk nieuwjaar en werd door bazuingeschal ingeluid. De Joden doen dit nog steeds in de synagogen. Dit bazuinenfeest is een machtig mooie heenwijzing naar de wederkomst van Christus.
Mattheüs 24:31 Hij zal zijn engelen uitzenden met luid bazuingeschal en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken ...
En zo ook in:
1 Corinthiërs 15:52 ... bij de laatste bazuin ...
1 Thessalonicenzen 4:16 ... bij het geklank ener bazuin Gods ...
Maar mogen we deze betekenis hechten aan een Oudtestamentische feestdag? Lees dan eens:
Jesaja 27:13 En het zal te dien dage geschieden, dat er op een grote bazuin geblazen zal worden, en zij ... zullen ... zich nederbuigen voor de Here op de heilige berg te Jeruzalem.
Joël 2:1 Blaast de bazuin op Sion en maakt alarm op mijn heilige berg!
In het gebed dat de Joden nu nog bidden op het feest der bazuinen, komen de volgende woorden voor: Onder donder en bliksem zal Hij Zich openbaren, onder bazuingeschal komt Hij omlaag. Onze God, God onzer vaderen, blaas de grote bazuin ... en zend ons de Messias!
6. De grote Verzoendag
Als Christus komt, dan zal het zijn op het meest kritieke moment, als al Israëls vijanden zich tegen Jeruzalem hebben verzameld om nu eens en voor goed een einde te maken aan het 'Joodse vraagstuk'. Op dat moment, wanneer Israël met de totale ondergang wordt bedreigd, zal de bazuin klinken. Wat een golf van ontroering zal er door Israël gaan als de hemel dan opengaat! Maar wat een verbijstering zal hen dan aangrijpen als zij Hem zullen herkennen!
Zacharia 12:10 ... zij zullen hem aanschouwen, die zij doorstoken hebben ...
Zal dat niet het meest verbijsterende moment zijn uit héél Israëls lange en bewogen geschiedenis?
... en over hem een rouwklacht aanheffen als de rouwklacht over een enig kind ...
Dan zal de allergrootste Verzoendag aller tijden aanbreken! Héél Israël zal zich bekeren!
Voor ons, als Gods kinderen, zal er ook een grote Verzoendag zijn en wel bij de rechterstoel van Christus. De komst van Christus zal voor zeer vele gelovigen worden gevolgd door het pijnlijkste ogenblik van heel hun bestaan, namelijk als de Heer hen recht in de ogen kijkt en vraagt: Waarom heb jij alleen maar gepraat over Mijn kruis en Mijn bloed en heb je altijd stilgezeten, terwijl anderen met bloed, zweet en tranen hebben meegeholpen om de grote oogst binnen te halen ...?
7. Het Loofhuttenfeest
Dit feest wijst heen naar het komende Vrederijk. Het is het feest van de voleinding. We hebben echter geen ruimte meer om daar nu op in te gaan.
Een machtig paasfeest en een grote oogst gewenst!
Sidney S. Wilson
Deze studie werd geschreven voor het blad van Verdieping en Activering
« vorige bijbelstudie — volgende bijbelstudie »