Bijbelstudie - Getuige worden van Zijn opstanding

Bijbelstudies

Mp3 bijbelstudie, bijbelstudies van Sidney Wilson

Bijbelstudie: Getuige worden van Zijn opstanding

Toen Jezus uit de doden opstond was dat de machtigste gebeurtenis die ooit had plaatsgevonden. Die opstanding was een grotere gebeurtenis dan heel de schepping van de aarde, een grotere gebeurtenis dan de verlossing van IsraÃ«l uit Egypte, een grotere gebeurtenis dan de verovering van het land Kanaän, het was zelfs een grotere gebeurtenis dan Jezus' geboorte in Bethlehem!
Die verrijzenis van Jezus beheerste dan ook het gehele denken en de prediking van de eerste christenen. Hun getuigenis was het getuigenis van de opstanding. Die opstanding nam bij hen een veel grotere plaats dan bij ons in het algemeen. Het Nieuwe Testament is er vol van. Maar zelfs in het Oude Testament geeft de Heer ons schitterende beelden van Jezus' verrijzenis. Uit de vele willen we er hier één uitlichten en zeer beknopt bespreken. We hebben in gedachten de kandelaar van de Tabernakel in de woestijn.

Hebt u er wel eens bij stil gestaan dat God in die kandelaar zo'n machtig mooi beeld heeft gegeven van de paasboodschap, van het getuigenis van de opstanding van de Here Jezus?

Om een en ander duidelijk te maken, willen we eerst echter een enkel ding in het algemeen over die kandelaar zeggen. Deze bestond uit een centrale schacht, van waaruit zes armen omhoog staken. Een machtig voorbeeld van Christus en zijn Gemeente. Denk maar eens aan de wijnstok en de ranken. In Exodus, waar die kandelaar wordt beschreven, staat:
Exodus 25:36 De knoppen en de armen zullen uit hem voortkomen ...

De eenheid van het geheel komt duidelijk uit in:
Exodus 25:31 ... de bloemkelken, met knoppen en bloesems zullen daarmee één geheel vormen.

De kandelaar was van goud en goud spreekt van de goddelijke natuur of wat hetzelfde is: van de liefde. Immers, God is liefde. Het was echter louter goud en dat betekent dat het door het vuur was gegaan. Verder was het gedreven werk. Het goud was niet alleen louter, maar het was ook bewerkt. Daar zou veel over te zeggen zijn.

Tevens merken we op dat de armen van de kandelaar niet mechanisch met de schacht waren verbonden, zij waren er niet aan vastgeschroefd of vastgeklonken, maar zij waren er organisch mee verbonden doordat het geheel uit één klomp was gevormd.

Waar we echter in het bijzonder bij stil willen staan, dat zijn de bloemkelken in de vorm van amandelbloesem, met knop en bloesems. Waartoe dienden die? Die hadden toch niets te maken met het licht van de kandelaar? Of waren ze er alleen maar voor versiering?

Nee, integendeel! Het woord amandelbloesem zegt ons misschien weinig, maar elke IsraÃ«liet wist dat in zijn land de amandelboom de eerste boom was die in het voorjaar bloeide. Daarom was de amandel het symbool van de naderende lente, het symbool van nieuw leven na een donkere winter, het symbool van de opstanding. En zo was de gehele kandelaar met zijn bloemkelken, zijn knoppen en bloesems, één heerlijke uitdrukking van de lente, van de opstanding!

Als de kandelaar op zichzelf een symbool is van het getuigenis, dan is de kandelaar in voorjaarspracht, met bloemkelken, knoppen en bloesems, het symbool van het getuigenis van de verrijzenis.

Ziet u het verband met ons onderwerp: Getuige worden van Zijn opstanding?

Tussen twee haakjes, weet u waar deze woorden in de Bijbel staan? Misschien kunt u ze niet direct plaatsen? Dat komt doordat we ze uit hun verband hebben gelicht. Als we de gehele tekst geven, herkent u hem onmiddellijk. Die woorden staan namelijk in Handelingen, waar Petrus zegt:
Handelingen 1:21,22 Er moet dan van de mannen, die zich bij ons hebben aangesloten in al de tijd, dat de Here Jezus bij ons in- en uitgegaan is, te beginnen met de doop van Johannes tot de dag, dat Hij van ons werd opgenomen, één van hen met ons getuige worden van zijn opstanding.
Deze woorden staan in verband met de apostel die de plaats van Judas moest innemen. Getuige worden van zijn opstanding was echter de opdracht van de hele gemeente in die tijd - en nu nog! Die gemeente was toen een stralende kandelaar in lentetooi! Terwijl wij in het algemeen de nadruk leggen op het feit dat Jezus voor onze zonden is gestorven, legde men er toentertijd veel en veel sterker de nadruk op dat Jezus uit de doden was opgewekt. Aan alle kanten was er een bruisend getuigenis van het machtige feit van de opstanding.

Neem eens de bezielende toespraak van Petrus op de pinksterdag. Het spuit er als het ware bij hem uit:
Handelingen 2:24 God evenwel heeft Hem opgewekt ...!

En dan klinkt dat machtige woord:
Handelingen 2:31 David ... heeft in de toekomst gezien en gesproken van de opstanding van de Christus ...

En alsof hij er nog niet genoeg de nadruk op heeft gelegd, voegt Petrus toe:
Handelingen 2:32 Deze Jezus heeft God opgewekt, waarvan wij allen getuigen zijn.

Dit alles over de opstanding staat alleen al in de pinksterpreek, maar door het boek van de Handelingen heen vindt u steeds weer opnieuw deze machtige kandelaar terug, met zijn bloesemkelken, zijn knoppen en bloesems.

Zou het niet goed zijn wanneer wij in onze tijd ook eens wat meer het evangelie gingen verkondigen zoals het toen gebeurde? Wij vertellen de mensen dat zij zondaren zijn, dat Jezus voor hun zonden stierf, dat Hij zijn bloed voor hen vergoot en dat, als zij geloven in zijn volbrachte werk, zij behouden zullen worden. Maar het merkwaardige is dat, terwijl we in Handelingen lezen van duizenden en nog eens duizenden die tot bekering kwamen, we niet één keer lezen dat er gezegd werd dat Jezus voor hun zonden stierf en dat we ook niet één enkele keer in de verkondiging lezen van het bloed van Christus. Dit alles vinden we wél in de zendbrieven die aan de gemeenten waren gericht, maar niet in de verkondiging aan onbekeerden. Zou misschien het feit dat wij tegenwoordig het evangelie op zo'n geheel andere wijze brengen dan toen, een verklaring kunnen zijn dat de resultaten ook zo geheel anders zijn?

Nu wordt er dikwijls gezegd: Ja, de discipelen spraken zoveel over de opstanding van de Here Jezus omdat zij er zoveel dichter bij stonden en omdat dit zo'n diepe indruk op hen had gemaakt. Maar op die manier brengen we de zaak op een menselijk, psychologisch vlak. Trouwens, stonden ze toen niet eveneens veel dichter bij Jezus' kruisdood? De verkondiging van Petrus op de pinksterdag en daarna, mogen we echter niet menselijk verklaren. Hij sprak onder leiding en in de kracht van de Heilige Geest. En de verrezen Heer wil overal en te allen tijde, dat de mensen getuigen worden van zijn opstanding in zijn kracht.

Wanneer mensen in hun getuigenis en evangelieverkondiging altijd eenzijdig de nadruk leggen op het lijden en sterven van de Here Jezus, ten koste van het stralende getuigenis van zijn opstanding, dan hebben we alle recht om eraan te twijfelen of ze werkelijk vervuld zijn met Zijn Geest.

Die eerste christenen hebben heus niet alleen maar iets verteld omdat hun dat bijzonder aansprak. Het was trouwens ook helemaal niet zo maar iets wat zij vertelden. Zij waren armen aan die centrale schacht van de kandelaar, zij waren levend, organisch verbonden met de verrezen en levende Heer, daarom konden zij niet anders dan getuigen worden van zijn opstanding. En hun getuigenis was dan ook veel en veel meer dan het uitdragen van een boodschap in woorden, het was een openbaring van de opstandingskracht van hun verheerlijkte Heer! Zij waren in heel hun vernieuwde wezen een kandelaar in lentetooi.

Zullen wij Hem vragen om ook ons een totaal nieuwe en innerlijke openbaring, een totaal nieuw en geestelijk inzicht in het diepste wezen van de opstanding van onze Heiland te schenken? Wat zou het machtig zijn als wij op dezelfde manier zó werden beheerst door het geweldige feit van Zijn verrijzenis! Wat zou het machtig zijn wanneer ook wij zo'n kandelaar werden in lentetooi. Wat zou het machtig zijn wanneer de wereld niet alleen woorden over Jezus van ons hoorde, maar wanneer zij daadwerkelijk kon zien dat ook wij die hemelse opstandingskracht bezitten.

Mogen er velen meer getuigen worden van zijn opstanding, een kandelaar in lentetooi!

Hier volgen nog enkele teksten uit de Handelingen waaruit blijkt wat een nadruk er destijds op de opstanding werd gelegd:

Handelingen 3:15 ... maar God heeft Hem opgewekt uit de doden, ...

Handelingen 3:26 God heeft in de eerste plaats voor u zijn Knecht doen opstaan ...

Handelingen 4:2 ... omdat zij ... in Jezus de opstanding uit de doden verkondigden; ...

Handelingen 4:10 Jezus Christus ... die God heeft opgewekt uit de doden ...

Handelingen 4:33 En met grote kracht gaven de apostelen hun getuigenis van de opstanding van de Here Jezus ...

Handelingen 5:30 De God onzer vaderen heeft Jezus opgewekt ...

Handelingen 10:40 Hem heeft God ten derde dage opgewekt ...

Handelingen 10:41 ... nadat Hij uit de doden was opgestaan ...

Handelingen 13:30 Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt; ...

Handelingen 13:32 En wij verkondigen u, dat God de belofte, ... vervuld heeft door Jezus op te wekken, ...

Handelingen 13:34 En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, ...

Handelingen 13:37 ... maar Hij, die God heeft opgewekt, ...

Handelingen 17:3 ... dat de Christus moest lijden en opstaan uit de doden, ...

Handelingen 17:18 ... hij bracht het evangelie van Jezus en van de opstanding.

Handelingen 17:31 ... een man, die Hij aangewezen heeft ... door Hem uit de doden op te wekken.

Handelingen 17:32 Toen zij nu van een opstanding van doden hoorden, ...

Handelingen 25:19 ... zij hadden ... enige twistpunten over ... een zekere Jezus, die dood is, van wie Paulus beweerde, dat Hij leeft.

Handelingen 26:8 Waarom wordt het bij u ongelofelijk geacht, als God doden opwekt?

Handelingen 26:23 ... en dat Hij als eerste uit de opstanding der doden het licht zou aankondigen en aan het volk en aan de heidenen.

Sidney S. Wilson

« vorige bijbelstudie — volgende bijbelstudie »

Sidneywilson

Bijbelstudies

Bijbelstudie: Getuige worden van Zijn opstanding