Bijbelstudies
- Maar eerst de kaper uit de cockp...
- Bruggenhoofd
- Blijdschap kwijt
- Kijk met Kerstmis verder dan de ...
- Het leven van Abraham
- Het huis van God
- De Tabernakel - De gemeenschap m...
- Openbaringen uit de Openbaring...
- ADVENT
- REVOLTE - Een studie over 1 Samu...
- 10 Redenen waarom wij bidden...
- De tijdperken en gebeurtenissen ...
- Een koningin gezocht
- 10 Redenen waarom God mens werd...
- Een allernieuwst testament...
- De betekenis van kerstmis...
- Het Wonder Van Het Pinkstergebeu...
- Het Wonder Van Het Pinkstergebeu...
- Verkondigt alle landen
- Leven uit de rechtvaardigmaking...
- Leviticus
- Een vreemd antwoord
- Is dat nu een God van liefde...
- MATTHEUS
- JOHANNES 3:16
- De feesten des HEREN
- Goddelijke geheimen uit Galaten...
- De gouden keten
- Getuige worden van Zijn opstandi...
- Pasen - en dan
- Hij is het
- Consequenties van het grote kers...
- Flakkerende kaarsjes of een vlam...
- KERSTFEEST - maar nu eens een ke...
- Is het geen waanzin om te zingen...
- Kerstfeest: Oorlogfeest! (1968)...
- ADVENT - In het licht van het ni...
- Voor die engelen was het maar ge...
- ADVENT - En het geheim van een a...
- Opwekkingen in de bijbel Hizkia...
- Ezra - opwekkingen in de bijbel...
- Hemelvaart - Het machtige feest ...
- Pinksteren en de gemeenschap van...
- Pinksteren en de gemeenschap van...
- Redding of Roeping
- Hemelvaart - De grootste der chr...
- Hemelvaart - Christus leeft in m...
- Hemelvaart - Een mens op Gods Tr...
- Hemelvaart - De verheerlijkte He...
- De Beker
- De Tabernakel
- De toekomst begint vandaag!...
- Judas en ik...
- Mozes, een teleurgesteld man...
- Kerstfeest en onze frustraties!...
- Het geloof van Herodes!...
Bijbelstudie: Kerstfeest: Oorlogfeest! (1968)
Oorlogsfeest?!
Ja zeker! Hoe komen de mensen er toch bij dat kerstfeest het feest van vrede is? Maar ... zegt iemand, de engelen hebben toch gezongen van vrede op aarde? Nu staat er om te beginnen, helemaal niet dat de engelen gezongen hebben. Lees het maar na! En in de tweede plaats ... Nee, eerst even dit. Hoe vaak wordt er niet gezegd: tweeduizend jaar christendom heeft ons niet veel vrede gebracht. En wat moeten we daarop antwoorden? Kijk eens naar de spanningen in de wereld. Wat wordt ons door de krant en radionieuwsdienst niet allemaal voorgeschoteld. Als het menu intussen niet gewijzigd wordt, zal het er met de feestdagen ongeveer als volgt uitzien:
Kerstmenu 1968
Frankrijk
Tsjecho-Slowakije
Griekenland
Midden-Oosten
Biafra
Vietnam
Dit lijstje zou nog aangevuld kunnen worden. Denk maar eens aan de trauma's tijden de hevige strijd op de Balkan en de onlangs gehouden evaluatie daarvan. En niet te vergeten het zinloze geweld in ons eigen land ... Wat vertegenwoordigt de opsomming van dit alles niet ontzaglijk veel leed.
Zou het niet machtig fijn zijn wanneer kerstmis 1968 ons eindelijk een klein stapje dichter bij de blijvende ontspanning in de wereld zou brengen? Dan misschien volgend jaar weer een stapje vooruit en zo vervolgens. Het lijkt er echter niet op! De spanningen in de wereld zijn dit jaar groter dan verleden jaar en ook nog weer groter dan daarvoor. Zo is en blijft de toestand in het Midden-Oosten kritiek: terreurdaden als bomaanslagen en zelfmoordacties zijn aan de (wan)orde van de dag in die regio. Is het allemaal niet erg teleurstellend en bar ontmoedigend?
Och, als Israël, zoals verleden jaar, in één slag heel de vijandelijke luchtvloot uitschakelt en in zes dagen al zijn belagers tot ver over de grenzen terugdrijft, dan halen we even verlicht adem.
De wonderen zijn toch blijkbaar de wereld nog niet uit. En onze vriend Nasser zal zijn lesje dan toch eindelijk wel hebben geleerd. Maar nauwelijks een jaar later zijn de Arabische landen al weer tot de tanden bewapend en we zijn net zo ver, of minder ver, als verleden jaar!
Vonden we het ook niet fijn toen Tsjechoslowakije een politieke lente tegemoet scheen te gaan ... ?
Wat doen we nu met de kerst?
Er zijn mensen die trachten nergens aan te denken. Hun motto is: Eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen zijn we een atoomwolk! Nee, zo willen we het niet. Nee? Dan toch maar moed houden en ondanks alles doorgaan met te blijven hopen op een meer leefbare wereld in de toekomst? Maar blijven hopen dat er toch nog eens een wending ten goede zal komen? Zoiets van: Het gezond verstand moet toch uiteindelijk eens zegevieren! Hoop doet leven, zegt men immers. Dan kun je de kerst zien als het feest van de goed willende, van de vredelievende mensen.
En volgend jaar ... ? Een nieuwe teleurstelling! Bah!
Wat een pessimisme! Nee, we zijn helemaal niet pessimistisch en ook niet teleurgesteld. Integendeel! Als je leeft uit de Bijbelse verwachting, dan weet je dat er oorlogen en geruchten van oorlogen zullen zijn, je weet dat alles de eerste tijd hoe langer hoe slechter zal worden. Je bent dan ook niet teleurgesteld. Je ziet hoe alles zich, tot in de finesses, precies ontwikkelt zoals de Bijbel voorspelt. En bovenal, je weet wat er straks gaat gebeuren. Laten we echter niet op de zaak vooruitlopen, doch een en ander bekijken naar aanleiding van de volgende punten:
- Kerstmis en de oorlog van toen
- Kerstmis en de oorlog van nu
- Kerstmis en de oorlog van straks
- Kerstmis en eindelijk toch vrede!
1. Kerstmis en de oorlog van toen
We zeiden daarstraks dat de engelen niet hebben gezongen. Dat is overigens helemaal niet zo'n belangrijk punt. En we begonnen te zeggen: In de tweede plaats ... Laten we daarover verder gaan. Hier zijn enkele punten:
- Kerstfeest is geen vredesfeest omdat Jezus in een woelige tijd is geboren en Hij geen vrede heeft gebracht, eerder het tegendeel. Judea was destijds een door de Romeinen bezet gebied en er kwamen nogal eens opstandjes voor. Na Zijn komst is het ook niet vrediger geworden. In het jaar 70 werd Jeruzalem verwoest!
- Kerstfeest is geen vredesfeest omdat Jezus niet in Bethlehem werd geboren om toen als Vredevorst heersen, maar om persoonlijk, als Mens, de strijd aan te binden tegen de machten der hel. Hij kwam om een nieuw oorlogsoffensief te ontketenen. Zijn gehele leven stond in het teken van 'totale oorlog'!
- Toen de Wijzen uit het Oosten naar Jezus als de geboren Koning kwamen vragen, bracht hun komst geen vrede, doch opschudding en onrust. We lezen dat Herodes ontstelde en geheel Jeruzalem met hem. En in plaats van een liefelijke, vredige sfeer, ontstond er in Bethlehem een bloedbad! Dat was oorlog!
- In Jezus' leven en dienst zien we ook dat het heus niet overal vrede was waar Hij kwam. Hij heeft trouwens zelf gezegd: Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Mattheüs 10:34.
- Hoewel Jezus kwam om door Zijn strijd anderen te bevrijden, was het toch ook niet zo dat die anderen dan maar in pais en vree konden gaan leven. Nee, Hij bond de strijd aan tegen de machten der hel en Hij bevrijdde mensen opdat dezen op hun beurt ook deel konden nemen aan de strijd. Het was een 'totale oorlog'!
- Als we de profetieën rondom het adventsgebeuren lezen, dan zijn er geen bij die vrede beloven voor deze tijd. Wel wordt er allerlei gezegd dat ergens verband houdt met strijd. En ook wordt er gesproken over de heerschappij van Christus als Vredevorst, maar dat zijn de perspectieven van het komende Rijk.
2. Kerstmis en de oorlog van nu
Jezus werd in deze wereld geboren om mensen te redden. Ja, machtig is dat! Maar waarom staan we er zo weinig bij stil, dat Hij niet alleen ons, doch ook vele anderen wil redden en dat Hij ons in die reddingsactie wil inschakelen? Kerstfeest is een zendingsfeest!
Wat zal Hij denken van de zoetelijke en sentimentele manier waarop wij Zijn geboortedag vieren? Zou Hij niet liever willen dat we ons meer bekommeren om verloren mensen dan om kalkoen en plumpudding?
Maar om mensen te kunnen redden, moest Jezus slag leveren met de machten der hel. Want de mensheid is gebonden door duistere machten. Satan is de overste der wereld en de god dezer eeuw. Alleen door deze machten te overwinnen, kunnen mensen ooit worden gered en kan er ooit vrede tot stand komen. Het verbazingwekkende is dat de Heer ons ook bij deze strijd wil inschakelen! Ja, kerstfeest is oorlogsfeest!
Nu tekenen zich heel duidelijk de volgende twee lijnrecht tegenover elkaar staande standpunten af:
Het Bijbelse standpunt is dat de wereld in deze tijd geen vrede zal kennen, omdat de mensheid verkeert in de greep van de duistere machten. De toestand zal alleen maar erger worden. Ongerechtigheid, onrust en oorlogen zullen toenemen totdat er een dieptepunt is bereikt: de grote verdrukking. De grootste crisis van de wereldgeschiedenis. Daarna echter breekt er een Nieuwe Dag aan: Christus en Zijn Gemeente verpletteren de machten der hel en dan komt Hij met de Zijnen in heerlijkheid om Zijn Vrederijk te stichten op aarde.
Hier tegenover staat het menselijke en antichristelijke standpunt, dat geen rekening houdt met de werkelijkheid van demonische machten. Alles wordt slechts op het menselijke, psychologische vlak gezien. Met eigen vernuft en in eigen kracht wil men alles in het werk stellen om de oorlog uit te bannen en de vrede te bewerkstelligen. En via de weg van sociale gerechtigheid, ontwikkelingshulp, eenheid onder volken en kerken, wil men de wereld meer leefbaar maken. Doch alles buiten Christus' heerschappij en zonder rekening te houden met de macht van de hel!
Mogen we echt beseffen: kerstfeest is oorlogsfeest!
3. Kerstmis en de oorlog van straks
In Israël werd Jezus door de enkelingen als Koning aanvaard, doch door de massa verworpen. Na Zijn kruis en verheerlijking werd Jezus' Koningschap nog veertig jaar lang aan Israël geproclameerd. Daarna barstte het oordeel los: in het jaar 70 werd Jeruzalem door Titus veroverd. De slachting was allergruwelijkst.
Bijna 50 maal 40 jaar is de boodschap van Christus' Koningschap aan de volkeren verkondigd, al moeten we toegeven dat zeer velen die boodschap nog niet hebben gehoord. U weet wel, vanwege onze grotere aandacht voor kalkoen en pudding!
Velen echter hebben de boodschap, ondanks ons, toch wel gehoord. En zoals Israël de Koning verwierp, zo verwerpen de volken, ook de christelijke, Hem nu. In plaats van Zijn heerschappij te aanvaarden, proberen zij op eigen wijze de vrede te waarborgen en de wereld meer leefbaar te maken. Dat de Heer daaraan niet meewerkt, kunnen we misschien accepteren, maar soms valt het wel wat koud op het lijf als we zeggen dat de Heer daadwerkelijk tegenwerkt en Zelf mede de hand heeft in de onrust in de wereld! Lees dan eens het volgende in Zacharia 12:2,3: Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond; ... Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën (de Verenigde Naties) moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden.
Laten we onze hoop daarom niet vestigen op vredesbesprekingen in het Midden-Oosten. God Zelf is bezig die te torpederen. Hier nog enkele teksten die aantonen wat het resultaat zal zijn van onze vredespogingen voor de wereld! ... Neem deze beker met de wijn der gramschap uit Mijn hand en geef die te drinken aan alle volken ... dat zij drinken en waggelen en dol worden ten gevolge van het zwaard, dat Ik onder hen zend. Jeremia 25:15,16.
... het zwaard roep Ik op tegen alle bewoners der aarde ... Jeremia 25:29.
Krijgsrumoer verbreidt zich tot aan het einde der aarde, want de Here heeft een rechtsgeding met de volken, Hij houdt gericht over al wat leeft; de goddelozen geeft Hij over aan het zwaard ... Zie, rampspoed gaat van volk tot volk, een zware storm steekt op van de uithoeken der aarde, en zij die door de Here geveld zijn, zullen te dien dage liggen van het ene einde der aarde tot het andere ... Jeremia 25:31-33.
Kerstmis, ja, maar straks barsten Gods gerichten, in de vorm van een wereldoorlog, over de aarde los!
4. Kerstmis en eindelijk toch vrede
Die rampen zijn de barensweeën van een Nieuwe Tijd. Wat een zegen dat we er overheen kunnen zien!
Straks zitten we om de kerstboom. Laten we denken aan Hem die als Mens werd geboren om de hel te vernietigen en de volken te bevrijden. Doen we mee?
De engelen zongen ... pardon, zeiden: Ere zij God ... vrede op aarde ... ! Mensen vragen: Waar blijft de vrede op aarde? De Heer vraagt: Waar blijft het 'Ere zij God'?
Nu geven wij God de eer en temidden van alle tumult ervaren wij innerlijk een vrederijk in ons hart. Straks zal alle knie zich buigen. En als de volken Hem alle eer geven, zal het uiterlijke Vrederijk er zijn.
Kerstfeest is oorlogsfeest, ja en bij de lichtjes van de boom, bij het Kindje in de kribbe, geven we ons volkomen aan Hem om Zijn terugkomst in heerlijkheid te helpen verhaasten! Heer, neem mij helemaal!
Een Kind ... men noemt Hem ... Vredevorst.
Sidney S. Wilson (1968)
« vorige bijbelstudie — volgende bijbelstudie »