Bijbelstudie - Pinksteren en de gemeenschap van de Heer met de mens

Bijbelstudies

Mp3 bijbelstudie, bijbelstudies van Sidney Wilson

Bijbelstudie: Pinksteren en de gemeenschap van de Heer met de mens

Pinksteren en de gemeenschap van de Heer met de mens.

Na iets gezegd te hebben over de gemeenschap van de mens met de Heer, willen we het nu hebben over de gemeenschap van de Heer met de mens.
Is dat dan niet hetzelfde? Ja en nee.
In het eerste geval bekijken we alles vanuit het standpunt van de mens — en in het tweede, vanuit het standpunt van de Heer zelf. Wij mensen zijn zozeer geneigd om alles vanuit ons eigen standpunt te bezien en in het licht van ons eigen belang. We zeggen wel dat alles geschapen is tot eer van God, maar zoals in vroegere eeuwen de mensen dachten dat de zon om de aarde draaide, zo leggen wij er veel meer nadruk op wat God voor ons betekent, dan wat wij voor Hem kunnen zijn.

We gaan het dan hebben over:

De gemeenschap van God met Abraham.
De gemeenschap van God met de mens in een tempel.
De gemeenschap van God met de mens in de evangeliën.
De gemeenschap van God met de mens na Pinksteren.
De gemeenschap van God met de mens na de wederkomst.

1. De gemeenschap van God met Abraham.

Henoch wandelde met God. Wat moet dat een zegen voor hem zijn geweest. Ja, maar staan we er wel bij stil wat dat voor de Heer Zelf heeft betekend?
Ook Noach wandelde met God. En Abraham was een vriend van God.

Is het ons wel eens opgevallen dat er niet staat: God was een vriend van Abraham? Dat was God wel, maar het staat er niet. Wat er staat is nog veel meer verbijsterend! Het betekent dat de oneindige, eeuwige, alomtegenwoordige, almachtige en heilige God, werkelijk Zelf iets, ja, zelfs veel heeft gehad aan die relatie met een mens!

Wat zingen wij niet graag: Welk een vriend is Onze Jezus! Akkoord, dat is waar — toch is het nog veel en veel verwonderlijker dat wij 'vrienden van God' kunnen zijn!
Als wij zien wat de Heer voor ons betekent, en dat is veel, maar ook wat wij voor de Heer kunnen betekenen, dan gaat de Bijbel op een volkomen nieuwe wijze voor ons open.

2. De gemeenschap van God met de mens in een tempel.

In Exodus 25:8 had kunnen staan: Zij zullen Mij een heiligdom maken en zo zullen zij dicht bij Mij kunnen wonen. Maar er staat iets heel anders. Israël moest de Tabernakel in eerste instantie niet bouwen opdat zij God dicht bij zich, in hun midden, konden hebben, maar opdat God hen dicht bij Zichzelf zou kunnen hebben! Daarom staat er:

Zij zullen Mij een heiligdom maken, en Ik zal...wonen.

Ook in de bouw van de tempel van Salomo komt op verschillende wijzen zo duidelijk uit, dat het ging om Hem, God, een huis te bouwen. Zie 2 Kronieken 2:6. En ...opdat mijn naam daar zou zijn... 2 Kronieken 6:5.
En teksten als ... de mannen van Juda zijn de planten waarin Hij vreugde heeft; Jesaja 5:7, wijzen eveneens in dezelfde richting.

3. De gemeenschap van God met de mens in de evangeliën.

Wij leggen er altijd de nadruk op dat Jezus gekomen is voor ons, om ons te redden, om ons te helpen en dit is uiteraard een kant van de waarheid. Toch is het slechts één kant en nog niet eens de belangrijkste!

Het zou hier te ver voeren om erop in te gaan, wat de komst van Jezus in deze wereld voor de Vader betekende en ook voor Hemzelf. Het evangelie wordt er wel enorm veel rijker door, wanneer we dit beginnen te zien. Neem eens Jezus' woorden in Lucas 22:15: Ik heb vurig begeerd dit Pascha met u te eten... Hoe duidelijk blijkt hieruit welk een grote waarde die discipelen voor de Heer Zelf vertegenwoordigden.

Denk ook eens aan dat huisje in Bethanië! Wat trok Jezus Zich toch graag terug uit het gewoel en drukte van de scharen, om daar even te verpozen.

En toch zag Hij uit naar iets hogers. God is Geest en daarom kan Hem een gemeenschap met mensen op het vlak van het zielenleven nooit de volste voldoening schenken. Heel die gemeenschap op dat vlak was alleen maar een voorbereiding voor de gemeenschap op een hoger niveau.

4. De gemeenschap van God met de mens na Pinksteren.

Ja, het is iets groots wanneer wij de volheid en de kracht van Gods Geest mogen ervaren. Maar het is veel en veel grootser wanneer we beginnen te zien wat Pinksteren voor de Heer Zelf betekent!

Nemen we een ogenblik de Efezebrief. In Efeze 1:13,14 spreekt Paulus van: ...verzegeld met de Heilige Geest der belofte, die een onderpand is van onze erfenis... Als die verzegeling met de Geest nog alleen maar een onderpand is van onze erfenis, wat moet die erfenis zelf dan wel zijn!!! En toch is het niet onze erfenis die Paulus het meest op het hart ligt! Want hij gaat door om in de daar op volgende verzen te bidden voor de Efeziërs, dat ze een Geest van wijsheid en van openbaring mogen ontvangen, om iets veel groters te zien dan hun erfenis. Hij bidt dat ze verlichte ogen des harten mogen hebben om te zien hoe rijk de heerlijkheid is van Zijn erfenis bij — letterlijk in — de heiligen...!
Er is dus van twee erfenissen sprake: van onze erfenis en van Zijn erfenis. En hierin ligt de zo diepe en belangrijke betekenis van Pinksteren.

Wanneer zullen wij, door het kruis, zo van onze zelfzucht worden verlost dat wij oog gaan krijgen voor de belangen van de Heer?

Zullen wij ook maar bidden om een Geest van wijsheid en van openbaring en voor verlichte ogen des harten? Zou het niet kunnen zijn dat wij tegenwoordig zo betrekkelijk weinig de kracht van Pinksteren ervaren, omdat wij Pinksteren zien in het licht van onze erfenis en niet in het licht van Zijn erfenis? Neem onze liederen eens! De rijkdom van de heerlijkheid van Zijn erfenis is een van de machtigste onderwerpen van de hele Bijbel, en toch weten we geen enkel lied dat in zijn geheel over dit onderwerp gaat!

5. De gemeenschap van God met de mens na de wederkomst.

We zingen wel eens, in verband met de parousia, 'Hij verlangt nog meer dan wij', maar beseffen we dit wel goed? Ontegenzeggelijk is Jezus' wederkomst van enorm grote betekenis voor ons, maar veel belangrijker is wat die wederkomst betekent voor de Heer Zelf.
De wederkomst zal de volle ontplooiing zijn van Pinksteren.

De pinksterboodschap heeft ten doel voor de Heer een 'tent' te bouwen waarin Hij kan wonen en waarin Hij gemeenschap kan hebben met de Zijnen — maar waardoor Hij, indirect, in contact kan staan met de volkeren in het komende Vrederijk.

De verzegeling met de Heilige Geest der belofte is een onderpand van onze erfenis, maar wat wordt de pinksterboodschap toch onnoemlijk veel rijker wanneer we gaan verstaan dat het om Zijn erfenis gaat!

Zijn erfenis
Zijn erfenis in de heiligen
De heerlijkheid Zijner erfenis in de heiligen
De rijkdom van de heerlijkheid Zijner erfenis in de heiligen.

Met Pinksteren gaat het niet om onze gemeenschap met de Heer, maar bovenal om de gemeenschap van de Heer met ons.

En nogmaals: Pinksteren vindt zijn volle ontplooiing:

...wanneer Hij komt om op die dag verheerlijkt te worden in Zijn heiligen... 2 Thessalonicenzen 1:10.

Sidney S. Wilson
Zie ook:
Pinksteren en de gemeenschap van de mens met de Heer

« vorige bijbelstudie — volgende bijbelstudie »

Sidneywilson

Bijbelstudies